تقدیس و پرستش اشیاء غیر ذات الهی

در ادیان و مکاتب مختلف، گاه اشیاء، شخصیتها یا مفاهیم به جای ذات الهی مورد تقدیس یا پرستش قرار گرفته و مقدس شمرده می‌شود. از دیدگاه شیعه دوازده امامی، هرگونه پرستش غیرخدا شرک محسوب میشود، اما مرز بین احترام، تقدیس و پرستش گاهی مبهم میگردد. ما به بررسی مواردی مانند گاو پرستی در هندوئیسم، آتش‌پرستی در زرتشتیان، وطن‌پرستی در ملی‌گرایی، علی پرستی در بعضی فِرَق دراویش و حسین پرستی در برخی هیئتی‌ها می‌پردازیم و نقد شیعیان دوازده امامی را بر این پدیده‌ها تبیین می‌نماییم.

برای مطالعه متن کامل، بر روی "ادامه مطلب" بزنید.

پاسخ حضرت استاد:

بحث در دو حیطه قابل طرح است:

۱. عالم ثبوت و واقع
در حیطه ثبوت یعنی در عالم واقع فقط ذات اقدس الهی است که قداست محض و نور مطلق است و دربرابر آن هیچ وجودی و نوری و قداستی مطرح نیست. در عالم خلقت، حضرت احدیت جاعل نور و ظلمات است. هرآنچه جنبه الهی داشته باشد نورانی و مقدس است و هرآنچه جنبه غیر الهی داشته باشد ظلمانی است.
۲. اعتبارات حقیقی:
نخست باید بدانیم که هیچ عنوانی به غیر از "اسلام" اولاً و بالذات مقدس نیست و باقی عناوین می توانند ثانیاً و به تبع مقدس باشند.
《اَلْإِسْلاَمُ يَعْلُو وَ لاَ يُعْلَى عَلَيْهِ》: اسلام از همه چیز بالاتر است و هیچ چیزی بالاتر از اسلام نیست.
پس هیچ عنوانی ذاتاً ارزشمند و مقدس نیست مثل مسجد.
بنابراین هرگاه این عناوین مقیّد و متصف به وصف "اسلام" گشت به تبع آن مقدس می‌گردند و اگر متصف به اسلام نبود یا ضد اسلامی بود امری غیرمقدس و پلید و پلشت می‌گردد.

برای مطالعه متن کامل، به "ادامه مطلب" مراجعه نمایید.